Ministerstwo Pracy i Polityki społecznej w nowelizacji ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa proponuje, by dla wszystkich grup ubezpieczonych, w tym dla przedsiębiorców stosować te same zasady wyliczania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i macierzyńskiego. Chodzi o sytuację, gdy niezdolność do pracy przedsiębiorcy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia z tytułu działalności, zaś rzeczone ubezpieczenie zostało podjęte w terminie 30 dni od zakończenia poprzedniego ubezpieczenia z innego tytułu (np. pracy etatowej).

Należy zaznaczyć, iż pracownik podlega ubezpieczeniu chorobowemu od pierwszego dnia podjęcia pracy, zaś osoby niebędące pracownikami, w tym przedsiębiorcy od dnia, w którym złożyli wniosek o ubezpieczenie. Zarówno dla pracowników jak i osób prowadzących działalność gospodarczą składa wynosi 2,45 proc. podstawy wymiaru, jednakże pracownik płaci składkę od przychodu zawartego w umowie o pracę, z kolei przedsiębiorca od dowolnie zadeklarowanej kwoty. Tutaj występują pewnie obostrzenia, gdyż kwota nie może być niższa od 60 proc. prognozowanego wynagrodzenia i jednocześnie nie może być wyższa niż 250 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w poprzednim kwartale.

Gdy pracownik z powodu niezdolności do pracy nie przepracuje pełnego miesiąca objętego ubezpieczeniem, prawo gwarantuje mu wypłatę zasiłku chorobowego liczonego od wynagrodzenia za cały miesiąc. Przedsiębiorca nie ma podobnych gwarancji, jeśli nie przepracuje pełnego miesiąca, zasiłek chorobowy liczy się tak, jakby zadeklarowany przychód z niepełnego miesiąca był przychodem z całego miesiąca, co jest mniej korzystne.

Źródło: Money.pl